به گزارش سلامت نیوز به نقل از رکنا، در حالی‌که اعتراضات پرستاران در شهرهای مختلف اوج گرفته؛ تعلل وزارت بهداشت در تعیین معاون پرستاری به نماد تازه‌ای از بی‌توجهی ساختاری به بزرگ‌ترین گروه نظام سلامت تبدیل شده است.

اسماعیل شریعتی، فعال صنفی حوزه پرستاری در گفت و گو با رکنا گفت: در اوج نارضایتی پرستاران از ناکافی بودن حقوق و اجرای ناقص تعرفه‌گذاری در شهرهای کشور، وزارت بهداشت همچنان در تعیین معاون پرستاری تعلل می‌کند. در روزهای اخیر، شاهد اعتراضات گسترده پرستاران در شهرهای مختلف کشور هستیم؛ یک روز در کرمانشاه، روز دیگر در مشهد و روزهای قبل در شهرهای دیگر، همه این تجمع‌ها پیام واحدی دارند؛ شرایط پرستاری در کشور مطلوب نیست.

وی در ادامه افزود: حقوق‌ها کفاف زندگی را نمی‌دهد، تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری ناقص اجرا می‌شود و اختلاف دریافتی میان پرستاران و پزشکان بسیار زیاد است. به تعبیر پرستاران در وزارت بهداشت منابع گسترده ای‌ وجود دارد؛ اما سهم پرستاران از این منابع اندک است. در چنین شرایطی، این پرسش مطرح است که دلیل این حجم از بی‌توجهی وزارت بهداشت به جامعه پرستاری چیست؟ درحالی که پرستاران کشور از فشار معیشتی و نابرابری در پرداخت‌ها گلایه‌مندند، سازمان نظام پرستاری مدعی است که طی دو سال گذشته «بهترین عملکرد» را داشته است؛ ادعایی که با واقعیت‌های میدانی پرستاران در تضاد آشکار است.

اسماعیل شریعتی افزود: در بخشی از بیانیه سازمان آمده است: «گزارش جامع عملکرد دوساله سازمان، نشان‌دهنده تلاش‌های مؤثر در ارتقای جایگاه پرستاران، پیگیری حقوق صنفی و توسعه خدمات تخصصی است و موجب دلگرمی بدنه حرفه‌ای پرستاری شده است.» اما واقعیت موجود در میان پرستاران چیز دیگری می‌گوید.

بسیاری از کارشناسان صنفی معتقدند ادعای حمایت بیش از ۱۳۰ هیئت‌مدیره از این بیانیه کمی غیرعادی است و لازم است سازمان نظام پرستاری اسامی هیئت‌مدیره‌های امضاکننده را به‌صورت رسمی اعلام کند تا شفافیت لازم ایجاد شود. شفاف‌سازی، نخستین گام در بازسازی اعتماد در هر صنف است. از سوی دیگر، موضوعی که در ماه‌های اخیر به یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های پرستاران کشور تبدیل شده، تعیین‌تکلیف معاونت پرستاری وزارت بهداشت است.

او همچنین گفت: متاسفانه، وزارت بهداشت در دوره آقای دکتر ظفرقندی تاکنون از پاسخگویی درباره این موضوع طفره رفته و با «تعلل در تصمیم‌گیری»، موجب سردرگمی جامعه پرستاری شده است. این در حالی است که در دوره گذشته، شاهد اعتراضات گسترده به عملکرد معاونت پرستاری بودیم و بسیاری از پرستاران خواستار تغییر در این حوزه بودند.

با این وجود، همان مدیریت پیشین هنوز بر سر کار است و صدای پرستاران هر روز رساتر از قبل شنیده می‌شود. سوال اصلی اینجاست که آیا این بلاتکلیفی و تاخیر طولانی در انتخاب معاون پرستاری، اقدامی برنامه‌ریزی‌شده است یا نشانه‌ای از کم‌توجهی ساختاری به پرستاران؟ جالب آن‌که در میان تمامی معاونت‌های وزارت بهداشت، تنها معاونت پرستاری است که هنوز تعیین‌تکلیف نشده است.

این فعال صنفی حوزه پرستاری افزود: این وضعیت پرستاران را ناچار کرده تا از طریق نمایندگان مجلس و نهادهای صنفی، پیگیر این مطالبه بدیهی باشند. چنین رویکردی نه‌تنها به اعتماد جامعه پرستاری آسیب می‌زند، بلکه نشانه‌ای نگران‌کننده از بی‌توجهی به بزرگ‌ترین گروه نظام سلامت کشور است. اگر عملکرد معاونت پرستاری در سال‌های گذشته مؤثر و رضایت‌بخش بود، امروز شاهد این حجم از نارضایتی، تجمع و اعتراض نبودیم؛ بنابراین انتظار می‌رود وزیر محترم بهداشت هر چه سریع‌تر با تصمیمی قاطع و کارشناسی، تکلیف معاونت پرستاری را مشخص فرمایند.

وی در پایان گفت: بدون تردید، حضور یک معاونت پرستاری توانمند، مستقل و آشنا با واقعیت‌های میدانی پرستاران می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در اصلاح روندها و بازگرداندن اعتماد جامعه پرستاری داشته باشد. چنین مدیری می‌تواند با پیگیری جدی اجرای کامل تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، رفع نابرابری‌های پرداختی، و پیگیری مستمر مطالبات صنفی، به ارتقای جایگاه پرستاران و بهبود کیفیت خدمات سلامت کشور کمک شایانی کند.

اکنون بیش از هر زمان دیگری، نظام سلامت کشور به مدیری در رأس معاونت پرستاری نیاز دارد که صدای پرستاران را نه فقط بشنود، بلکه آن را به تصمیم و اقدام تبدیل کند. تنها در این صورت است که می‌توان پرستاری را قوی‌تر کرد و با رضایتمندی این قشر فداکار، بهترین خدمات را به مردم عزیز ایران ارائه داد.